Zaterdag 14 Maart

We zijn er eigenlijk helemaal klaar voor, het is nog nooit zo snel gegaan eigenlijk met koffers pakken, normaal doe ik alles last minute dus het liefst op de dag van vertrek maar dat werd dan toch wel te veel stressen dus gisteren het meeste gedaan en vandaag de laatste spullen er nog even ingedaan en wat dingen geregeld zoals het opladen van de telefoons en camera’s.

De bagage valt ons heel erg mee, uiteraard zitten er wel een paar weekendtassen in voor de terugweg.

Jos heeft vrijdag nog gauw een kattenluik gemaakt en dat was nog een heel werk maar helemaal goed gekomen en dat op vrijdag de 13e. Pebbles vindt het hoogst interessant en ziet het als een heel leuk speeltje dus dat is de hele dag heen en weer lopen maar Danny is een sul en begrijpt er nog niet veel van plus dat het natuurlijk veel makkelijker is als de deur voor je open gedaan wordt, behalve als je met zijn etensbakje rammelt dan weet hij de weg door het luik heel goed te vinden.

De kinderen de laatste instructies gegeven wat betreft wasmachine, droger, klikodagen etc. en maar hopen dat het allemaal goed komt. We zitten niet om de hoek dus zullen ze het zelf uit moeten zoeken.

Nog een leuk kaart gekregen via de mail van Bianca en Jerry

Bianca en ik zijn sowieso in de jubelstemming want het is haar gisteren gelukt kaartjes te bemachtigen voor Michael Jackson in Londen op 16 januari dus daar gaan we een knalfeestje van maken, het wordt een vrouwenuitje want  beide  dochters gaan mee, het hotel is ook al geboekt voor twee nachten dus wat kan er nog mis gaan?

Zo nog even wat telefoontjes plegen en dan op de bank voor de rest van de avond  en morgen om 6.00 gaat de wekker en kan het feest beginnen.

Zondag 15 Maart

We hadden de wekker om 6.15 gezet maar een paar minuten ervoor waren we al wakker, dat was prettig, we schoten onder de douche, koffie aan en nog even goed wakker worden.
Om 7.15 de koffers in de auto, de kinderen een knuffel (die er waarschijnlijk weinig van gemerkt hebben want ze sliepen nog half) en de katten een aai en op weg naar Schiphol, uiteraard ging dit erg snel op zondagochtend om half 8, even voor 8 uur reden we de Smartparking al binnen en op weg naar de bus. Gelijk Roland en Marloes gebeld of ze al gearriveerd waren, ze hadden ons al aan zien komen en hadden een bus voor ons genomen.

Het inchecken hadden we al online gedaan dus alles ging razendsnel, tijd zat om nog van alles te doen, even een beetje shoppen en daarna uitgebreid aan de koffie geweest

Het vliegtuig vertrok keurig op tijd en we zaten naast elkaar dus ook dat was goed geregeld, het werd wel spannend want wat moesten we verwachten van US Airways.

Sommige verhalen waren niet zo geweldig maar we hebben het nu zelf ervaren, de stoelen zijn prima, niet echt heel veel beenruimte maar te doen als de voorbuurman tenminste niet zijn stoel ineens naar achteren gooit en zeker niet als je net je tafeltje uitgeklapt hebt en dus bijna gevierendeeld wordt.

Dat was even een pijnlijke ervaring dus ik probeerde gelijk mijn stoel ook maar een stuk naar achteren te gooien om in ieder geval nog een beetje ruimte voor mij zelf te creëren maar helaas dat ging niet, de stewardess kwam erbij maar ook toen lukte het niet. Wel mocht ik gelijk naar voren verhuizen op de eerste rij waar ik ruimte genoeg had en me dus heerlijk uit heb kunnen strekken de rest van de reis.

Het werd tijd voor de warme hap en je kon kiezen uit twee verschillende gerechten.
Chicken or pasta, Nou ik zou iedereen aanraden om maar een broodje van huis mee te nemen, normaal ben ik niet zo kieskeurig maar dit was toch wel een zeer onfrisse toestand, ik heb voor de zekerheid maar voor de pasta gekozen het maakt waarschijnlijk maakt niets uit, het was echt niet te eten.

ik zag Roland ook al niet zo blij kijken bij de eerste hap van zijn maaltijd en aan het eind van de reis kregen we ook nog een “snack”  een soort ijskoud broodje met kruiden erin die ik echt niet thuis kon brengen, belegd met kalkoen, kaas en een soort rode smurrie erop.

Al met al is US Airways prima bevallen alleen het eten wat ze voorschotelen kunnen ze beter achterwege laten.
Je krijgt ook  alleen bij de maaltijd wat te drinken en voor de rest komen ze niet meer langs, gelukkig wisten wij dit van tevoren en kan je zo vaak als je wilt het achterin halen in de keuken dus die wandeling hebben we vaak afgelegd.

We zijn keurig op tijd geland en we maakten een enorme spurt, het was net een atletiekwedstrijd: Go, go go go, op naar de immigrations om niet te lang hoeven te wachten maar we werden uiteraard door een heleboel mensen ingehaald die veel sneller konden rennen. Eenmaal daar aangekomen keken we onze ogen uit, waar waren al die mensen gebleven? We stonden daar helemaal alleen, en een stuk of 20 douane-beambtes stonden op ons vieren te wachten, wat een luxe, we hadden nog keus ook, er was zelfs nog tijd voor een gezellig praatje met ze, dat was dus zo gebeurd, langer dan 5 minuten hebben we niet nodig gehad.

 

Nu nog 2,5 uur wachten op de volgende vlucht dus uitgebreid koffie gedronken, ge-internet, gegeten etc.
Mooi op tijd konden we weer instappen en we vertrokken ook op tijd, tenminste richting startbaan, daar moesten we helaas 20 minuten wachten voordat we mochten vertrekken.
Een uur voordat we zouden landen werden we erop attent gemaakt dat de shuttle was gelanceerd en dat het goed te zien was vanuit het vliegtuig, helaas zaten wij aan de verkeerde kant van het vliegtuig maar konden toch een hele mooie lichtstreep zien en een soort vuurbal, Marloes zat wel aan de goede kant en heeft er nog een paar foto’s van kunnen maken.
Het laatste uur was zwaar, we waren allemaal wel behoorlijk op maar moesten toch nog even door, eenmaal geland kwamen onze koffers al eerste van de band rollen dus dat was weer een prettig gegeven, nu op naar Alamo voor de auto.
We namen afscheid van Marloes en Roland want zij moesten met de shuttlebus naar Hertz om daar hun bestelde Ford Mustang te halen en zouden ons morgen wel bellen waar zij terecht gekomen waren (wij wisten vantevoren waar onze villa lag maar voor hun was het nog een verrassing)

Het kon natuurlijk niet goed blijven gaan, alles ging van een leien dakje maar bij Alamo ging het allemaal in vertraagd tempo, weinig personeel en een gigantische rij voor ons, na 45 minuten waren we aan de beurt en gingen we naar de garage om onze Equinox op te halen, nou ja we hadden al verwacht dat die er niet zou zijn maar een andere midsize SUV maakte ook niet uit.

De rij waaruit we mochten kiezen was niet al te groot,er stonden slechts twee auto’s en in een PT Cruiser gaan we echt niet zitten.

Dus mochten we uit een andere rij een wat grotere auto uitzoeken.
Tjonge dat was nog niet eenvoudig, ze zagen er allemaal wel mooi uit, we zijn overal maar even in gaan zitten en de keuze ging nu nog tussen 3 auto’s , Jos had wel een oogje op de Jeep en die zag er inderdaad ook wel erg stoer uit maar er stond ook nog een witte en toen ik de deur daarvan opendeed rook ik nog vers leer en was hij zo uit de fabriek gekomen.

Het is een Ford Edge (nooit van gehoord) en het is echt een beauty en dat is hem dan ook geworden.

 

Eindelijk dan op weg naar de villa, het was ondertussen al half 11, nu weet iedereen die onze weblogs wel eens leest dat het altijd feest is met de routes en vooral Tom Tom, nou ik wil jullie niet teleurstellen dus ook nu ging het weer helemaal de mist in.

We hadden Tom ingesteld maar hadden ook nog 3 andere routes (eentje van de villa-eigenaar, eentje van Michael en eentje van Google-maps) 4 routes dat kan natuurlijk niet goed gaan, want ze spraken elkaar allemaal tegen en Tom wilde ons helemaal de andere kant op sturen maar ik zat er ook nog hysterisch naast te bleren dat ik toch borden had gezien van Kissimmee dus laat Tom het even lekker bekijken maar ja Jos vertrouwd toch meer op Tom dan op mij dus hebben we drie keer hetzelfde rondje gereden, drie keer over dezelfde tolweg gereden (heen en terug) en drie keer dezelfde tol-inner betaald die ons echt niet herkende gelukkig maar uiteindelijk het toch gevonden.

 

 

Het is een super mooie villa (maar goed wij hebben geen vergelijkingsmateriaal) met 3 slaapkamers, 2 badkamers en uiteraard een prive zwembad, wat wil je nog meer? Ik ben gauw de koffers gaan uitpakken en Jos is nog even naar de Walmart gereden, dat ligt hier op nog geen 3 minuten rijden vandaan, want er is hier uiteraard niets in huis en een fles water leek ons toch wel prettig.

Nog even bijkomen en dan op naar bed, want het is onderhand half 1 en we zijn behoorlijk gaar.

Maandag 16 Maart

Ik werd wakker en had heerlijk geslapen en naar mijn idee ook de hele nacht doorgeslapen, dat was mooi, maar toen ik op de wekker keek was het nog maar half 2, oeps nog maar een uurtje geslapen. Nog geen tijd om op te staan, ik denk eerder dat ik wakker werd omdat ik moest plassen dus zo gezegd zo gedaan, ik liep naar de toilet en deed het licht aan, O, verkeerde toilet, hier kon ik niet plassen want ik zat in de kast, tja dat krijg je met al die deuren naast elkaar en in een wildvreemd huis en uiteraard nog half slapend. Gelukkig was ik wakker genoeg om de toilet na dit avontuur wel gelijk te vinden.

 

Tot een uur of 6 weer verder geslapen en eigenlijk had ik nog helemaal geen zin om op te staan maar Jos was wel al verdwenen dus die zal wel al in de woonkamer zijn of misschien was hij wel in een andere slaapkamer gedoken na mijn kastavontuur, en wie weet lag hij wel tussen de Spongebob lakens in, want die themakamer is toch wel erg leuk.
Tot een uur of 8 ben ik nog bijven liggen want ik lag wel goed en had geen zin om eruit te gaan, er werd een kop warme koffie mijn kamer binnengebracht dus Jos vond het ook tijd denk ik dat ik er eens uit kwam, na een kwartiertje maar eens gelijk mijn badpak aangedaan en gelijk, hup het warme zwembad in voor een ochtendduikje. Het water was heerlijk warm en ik kan me niet heugen dat ik dat eerder in mijn bestaan heb gedaan en zeker niet in mijn “eigen” zwembad.
In die tijd dat ik daar lag wakker te worden is Jos naar de Walmart gegaan om wat verse, harde broodjes met beleg te halen, even snel douchen en toen aangeschoven aan het ontbijt. Jeetje wat een luxe, verse jus, fruit, broodjes, ham, salami, koffie etc. Wat een leuk begin van deze trip.

We zaten nog geen 5 minuten of er kwam een team van “poolcleaners” , nou moet ik zeggen dat ik dat wat overdreven vond, ik had daar nog geen 5 minuten ingelegen en zo vuil was ik nou ook weer niet, om dan gelijk een uur lang(zo lang zijn ze echt bezig geweest, eens een keer niet overdreven) het hele zwembad en terras te moeten schoonmaken met allerlei apparaten om de bacterieen en temperatuur te meten en alles spic en span te maken??? maar goed het zal wel toeval geweest zijn en er gewoon bijhoren, ik vroeg me af of er nog meer poetsers zouden komen vandaag maar helaas, ik moest zelf afwassen en het bed opmaken.

We zouden het vandaag rustig aan doen en in ieder geval vanochtend naar de Walmart om wat spullen in te slaan want in de villa is niets achtergelaten dus dat was gelijk een mooi excuus om eens lekker rond te neuzen daar. We zijn ongeveer 2 uur zoet geweest daar en hebben gelijk wat eten gekocht voor vanavond, hebben besloten gelijk de gas-bbq maar eens uit te proberen en dus wat lapjes (denk Amerikaans), sla en magnetronfrites . Uiteraard ook weer wat t-shirts en schoenen gescoord en nog meer leuke hebbedingetjes.

Onderhand ook een sms-je van Roland gekregen met zijn adres en telefoonnummer van hun villa zodat we weten waar hij verblijft.

Jos is nog even een nieuwe gastank gaan halen voor de bbq want die was leeg en is daar wel een uur bezig geweest, werd constant heen en weer gestuurd maar uiteindelijk toch gelukt. Ik heb in de tussentijd even uitgezocht wat we vanmiddag eventueel nog gingen doen, het moest niet te heftig zijn maar we wilden toch nog wel even weg dus zijn we zuidelijk gereden richting Lake Toho en Disney Wilderness Preserve, een soort natuurreservaat van zo’n 50 km2. Ik had daar iets over gelezen en leek me wel apart, allerlei hikes die je daar kon doen, een film en aansluitend een tour met een ranger in een terreinwagen door het moeras.

Helaas was dit oud nieuws want je kan er alleen nog maar een hike doen van 2,5 mile en omdat ik zo slim was geweest een paar teenslippers aan te trekken was dit ook geen goed idee maar we hebben daar nog wel een stuk gelopen. Ook alle rangers zijn er niet meer, er is er nog maar eentje over, ook hier worden de mensen dus met bosjes op straat gezet en de film en terreinwagen waren ook verleden tijd.
Toch was het heel apart, in het park komt je helemaal niemand tegen en hoort alleen een vogeltje of een bij om je hoofd zoemen, voor de rest totale rust en heel uitgestrekte natuurlandschap met prachtige cyprussen, het was toch heel leuk om gedaan te hebben.
Om half 5 besloten we maar weer richting villa te rijden, op datzelfde moment belde Roland dat ze even langs wilden komen om onze villa te komen bekijken en even op de borrel te komen, altijd leuk natuurlijk dus om 5 uur waren we allemaal tegelijk hier, jee wat een leuke auto heeft hij zeg. Hij is ook al een keer zijn auto wezen ruilen omdat er in die andere een schroef in de band zat en dat is toch minder prettig.

Om 7 uur vertrokken ze weer omdat ze uit eten zouden gaan en hebben wij de bbq opgestookt en hebben lekker buiten gegeten. We hadden nog plannen om vanavond naar Downtown Disney te gaan om daar even te “paraderen”  en een ijsje te halen en wat chocolade te gaan proeven maar waren om 9 uur pas echt klaar met eten en opruimen dus dat bewaren we maar voor een andere keer.

 

Morgen willen we waarschijnlijk richting Oosten om naar St. Augustine te gaan en Daytona beach en alles wat we verder daar nog tegen gaan komen, maar ja dat zien we morgen wel wat er daadwerkelijk van komt.

Dinsdag 17 Maart

Vannacht lekker doorgeslapen en ik werd pas om 7.00 uur wakker maar had nog geen zin om er uit te gaan dus ben nog even blijven liggen want ik wilde wel weer zoxc2xb4n kop koffie op bed hebben, dat was goed bevallen gisteren. Jos was in geen velden of wegen te zien of te horen dus ik nam aan dat hij wel in het zwembad lag maar later bleek dat hij midden in de nacht zichzelf naar een andere kamer had verplaatst omdat hij maar lag te draaien en mij niet wakker wilde maken, wat een luxe zoveel slaapkamers hier.
Hij was zelf ook pas om half 8 wakker geworden en keurig om 8.00 uur kwam de roomservice met een verse bak koffie aanzetten.

 

Na het ontbijt vertrokken we richting Daytona Beach, dat was rond een uur of half 10, eerst naar Daytona Beach en daarna naar St. Augustine doorrijden was het plan, Daytona Beach was nog een pittig stukje rijden, iets van 120 km en St Augustine nog eens 80 km. Vlakbij Daytona Beach begon het erg te betrekken en voorspelde men regen dus zijn we maar doorgereden naar St. Augustine in de hoop dat het vanmiddag dan weer opgeklaard was. We hebben trouwens geen regen gezien gelukkig.

 

St Augustine was erg leuk,totaal niets Amerikaans maar wel heel toeristisch, deed me een beetje aan de Zaanse Schans of Venetie denken alleen dan zonder Japanners, die heb ik hier nog helemaal niet gezien, heel apart want anders struikel je over ze in Amerika.
Heel veel winkeltjes met souvenirs en lekkernijen, uiteraard kon ik het niet laten even een t-shirt te kopen voor $ 4,00 dat kon ik niet laten hangen en even later werd we naar binnen gelokt in een winkeltje waar de etalages vol lagen met allerlei chocolade en andere calorie-vreters, toen we binnen liepen liep het kwijl al uit je mond van de geur dus allebei een ijsje gekocht, dat is voor mij wel apart want de ijsjes die ik per jaar eet kan je op een hand tellen maar chocolatchips is natuurlijk niet te versmaden en Jos had er eentje met rum-rozijnen en uiteraard een foto van gemaakt voor Harry 😉
(Harry, die foto van die ijsemmer van gisteren was natuurlijk ook voor jou genomen, om je even lekker te maken, en daarna hebben we hem maar weer terug gezet)

Verder allemaal leuke dingen bezichtigd zoals het oudste huis, de oudste school (dat was wel heel apart want dat gebouw valt bijna van ellende uit elkaar, zodat het met kettingen aaneen gehouden moet worden) Alles ziet er oud uit en is het ook waarschijnlijk, wel jammer dat je overal voor moest betalen om iets van binnen te kunnen zien dus dat hebben we ook maar niet gedaan.

Als laatste nog naar het ford gegaan en dat was ook heel apart, daar hebben we maar wel keurig een kaartje voor gekocht want dat wilden we wel van binnen zien, wat een armoede zeg als je die bedden zag, ongeveer de helft van een slaapzak en gevuld met stro, leek me toch niet echt lekker liggen.
Tientallen kanonnen, bommen en granaten bovenop het ford en uitkijkend over de Oceaan was wel erg leuk om te zien.
(Robert-Jan, ik ben je ouders niet tegengekomen 😉 ik had ook nog even op Schiphol gekeken of ik je misschien tegen zou komen maar weet ook niet of jij ze weggebracht hebt)

Om een uur of 3 reden we weer weg op zoek naar Daytona Beach en hier hebben we ook nog wel een uurtje over gedaan, super druk en heel veel stoplichten onderweg maar we hebben het gevonden (zonder TomTom trouwens, applaus) echt een bikerstadje en wat een macho’s daar, dat was echt lachen en wat een motors en het was niet eens de bikeweek

Het was zo gaaf om daar met je auto zo het strand op te rijden en je voelde gelijk echt Amerikaans, dat was echt genieten geblazen. Naar de zee gelopen en heel enthousiast wezen pootje baden, BBBBRRRR wat was dat water koud, we waren vanochtend wel heel optistisch ingesteld toen we de zwemkleding achterin de auto gegooid hadden en die bleven daar dus lekker liggen. Uiteraard waren er wel een paar bikkels die zich in het koude water waagden maar alleen met mijn voeten en hooguit tot mijn kuiten vond ik al heel dapper.

We zijn hier maar even geweest, het was al een uur of half 6 en moesten nog 130 km. naar Kissimmee rijden en zouden ook nog bij Marloes en Roland langs vandaag maar dat is niets geworden, we waren pas om half 8 weer thuis en moesten ook nog eten en nog erger, eten kopen.
Ik had nog sla, komkommer en tomaten in de koelkast en nog wat van die magnetron frites en Jos heeft er een kant en klare warme kip van de Walmart bijgehaald, prima te eten.

Na het eten Marloes en Roland even gebeld en die hebben vandaag nog een rustig dagje gehouden, ze zijn bij een outlet geweest en hebben daar zo ongeveer de hele Gab winkel leeggekocht maar verder konden ze niet goed slagen.

Morgen vroeg op want we hebben afgesproken om hun op te halen, zo kunnen we de villa zien en gaan daarna met z’n vieren naar Merritt Island, Kennedy Space Center en als de tijd het toelaat naar Cocoa Beach dus om 8.00 uur moeten we hier vertrekken.

Donderdag willen we naar Bush Gardens en ga zo eens kijken of ik wat geluk heb met Priceline om in Clearwater Beach iets leuks te scoren, mocht het niet gelijk lukken heb ik morgen nog een kans.
We ontdekten net een kast met allemaal dvd’s hier  van Bon Jovi tot Mary Poppins, eens kijken of er iets leuks bij zit zodat we nog even op de bank kunnen hangen.

*Leuk trouwens dat er zo massaal gereageerd wordt op onze weblog.

Woensdag 18 Maart

Eerst even wat dienstmededelingen:
Arrianne van harte gefeliciteerd en hoe zag Sara eruit vanochtend? ik vond het best wel meevallen een paar maanden geleden. Prettige dag en de groeten aan de hele familie en van de zomer gaan we er een leuk feestje van maken.
Marcel: het t-shirt is gescoord dus dat zit wel goed en gefeliciteerd met je woning, ik had zoiets al gelezen, nu zit je nog dichterbij dus kan je nog vaker langs komen.
Robert-Jan, dat was echt lachen, ik was even vergeten dat je ouders vanaf Brussel vertrokken, nou ja klein foutje van mijn kant.
Agnes, leuk je reactie, zijn jullie onderhand in St. Augustine geweest? We hadden redelijk goed weer, wel half  bewolkt maar prima voor een stadsbezoek.
Harry en Jaap, dat gaat echt wel lukken Florida volgend jaar in het voorjaar, we zullen jullie wel even ompraten. Voor Harry is het hier een eldorado met al die emmers ijs en Jaap als je al die ovens hier in huis ziet en 3  !!! bbq’s dan ben je ook helemaal om. 😉 en dan hebben  we het nog niet eens over al die lappen vlees.
Verder iedereen super bedankt voor al die reacties op onze weblog, vandaag alleen al 21, we wisten niet wat we zagen, echt heel leuk.
Nu maar terug naar de orde van de dag.
———————————————–

Vanochtend om 7.00 uur de wekker gezet, ik was al om 2.00 uur wakker en elk half uur daarna. Het was niet echt vervelend want ik lag best goed, om 7.00 uur dus eruit en helaas geen koffie op bed vanochtend, de douche ingevlogen en om 7.15 stond ik al een rok te strijken die ik aan wilde, maar toch wel wat te lijden had gehad tijdens de vlucht, dus daar moesten even de kreukels uit.
Om 8.00 uur hier vertrokken richting Indian Springs waar de villa van Roland en Marloes in de buurt ligt, tja in de buurt maar TomTom was denk ik ook nog niet helemaal wakker want toen we daar om half 9 aankwamen en Tom zei dat we de bestemming bereikt hadden stonden we midden in een verlaten grasvlakte, geen villa te bekennen, nog maar eens opnieuw ingesteld en weer leidde hij ons naar onherbergzaam gebied. Iedereen kent onze frustraties onderhand wel met Tom dus dit kon ook niet uitblijven, gelukkig hadden we de gsm bij ons dus Roland maar gebeld en het adres doorgegeven waar we op dat moment waren, het was wel behoorlijk dichtbij dus binnen een paar minuten kwam hij ons ophalen.

De villa’s lijken allemaal wel op elkaar en ook die van hun zag er erg leuk uit, alleen het zwembadwater was erg koud en daar zou je ook echt niet voor je plezier in duiken, er was wel voor betaald dus zij gaan daar vandaag of morgen nog maar eens over bellen.

Om 9.00 uur vertrokken we richting Titusville en zouden daar verder bekijken wat we als eerste gingen doen, we besloten daar naar Merritt Island te gaan,

 

eerst naar het visitorscenter om wat info te vragen maar daar zat, zoals bij de meeste visitorscentra, een oud omaatje achter het bureau die echt niks wist, toen we vroegen wat de moeite waard was en wat we niet moesten missen, dus moesten we zelf wat maar gaan rechercheren.
Het Merritt Island National Wildlife Reguge (pft, een hele mondvol)  is ongeveer 570 km2 en heeft ook nog eens een  zandstrook van bijna 40 km lengte dus waar moeten we beginnen? Toch maar een kaartje gehaald met de belangrijkste toeristische routes en hikes en maar hier wat van afgewerkt, het was echt heel indrukwekkend en vooral de rust weer die je hier kon voelen was spectaculair.

 

Hele leuke weggetjes doorkruisd waar je niet harder kon/mocht dan 15 mile per uur dus ben ik ook nog even op de stoel geklommen en door ons open dak wat gefilmd  en vooral die stoere mustang voor ons. Helaas hebben we geen kabeltje van de videocamera bij ons anders hadden we die wel op de weblog kunnen zetten.

 

Wel heel gaaf weer om zo op de stoel te staan en alles eens van een andere kant te bekijken, het was trouwens niet zonder gevaar voor eigen leven want ik kon me nergens aan vast houden en moest ook nog eens de videocamera bedienen en dat was een hele circustour.
Onwijs veel vogels gezien, moerassen, bomen, planten, honderden krabben, vlinders, schildpadden etc. etc. dus meer dan de moeite waard. We hebben er alle vier erg van genoten.

 

Daarna richting het strand, daar vlogen de pelikanen, havikken en adelaars bij bosjes bij elkaar en hebben we er uiteraard  wel honderd foto’s van gemaakt, een heel apart gezicht want dat zien wij niet dagelijks. Ik heb het nog geprobeerd te filmen en volgens mij is dat aardig gelukt.
Dit deel was wel een Nationaal park dus gelijk maar een nieuwe kaart aangeschaft, die van ons was verlopen en later dit jaar hebben we er toch weer eentje nodig dus die is alvast binnen.

We zijn hier natuurlijk veel te lang bezig geweest (maar ja het is vakantie en maakte ook niets uit, het was een unieke ervaring) dus tijd voor een broodje bij de Subway in Titesville wat zo’n 40 minuten rijden was, toen was het onderhand al 15.00 uur geworden dus de rest van de plannen ging niet meer door, je kan niet om 16.00 uur nog eens aan komen zetten bij Kenedy Space Centre dus bewaren we die maar voor een volgende vakantie.

We zijn weer terug gereden naar Kissimmee en daar nog boodschappen gedaan bij een nieuwe super Target (hebben daar eindelijk de wafelmix kunnen vinden die we zochten) en daarna richting ons huis.
Afscheid genomen van Roland en Marloes en afgesproken voor zaterdagmiddag bij ons thuis om 15.00 uur want we zouden nog een keer samen een bbq feestje gaan organiseren, dan willen we ‘s  avonds nog naar old town Kissimmee en naar Orlando de oldtimers bekijken.

We hebben weer lekker de bbq aangezet, stokbroodje en sla erbij en weer hier aan de rand van het zwembad gegeten. Echt veel behoefte om uit eten te gaan is er niet dus doen we het maar zo. (we zullen van de zomer nog vaak genoeg een restaurant binnen stappen en dit vinden we allebei wel lekker relaxed)

Morgenochtend weer vroeg op om naar Bush Gardens te gaan, hopelijk wel weer een kop koffie op bed en wie weet ligt er wel een wafel naast 😉 dus straks maar vast wat spullen pakken en al in de auto leggen, dat scheelt morgen allemaal weer.
Het is gisteren niet gelukt met Priceline, ga het straks nog een keer proberen en misschien ook Clearwater en Tarpon Springs toevoegen want op zich maakt het niet zo veel uit waar we overnachten, kunnen in de avond altijd naar het strand rijden en daarna terug naar het hotel, zolang we maar een beetje in de buurt zitten en de volgende ochtend de kust mee kunnen pikken.Het is dus toch gelukt en het is geworden de Holiday Inn Express in Clearwater normale prijs $129 wij hebben hem voor $40

Donderdag 19 Maart

Vandaag ging om zeven uur de wekker,want we hadden een zware dag voor de boeg.
Ik maakte Paula wakker en uiteraard werd de koffie op de slaapkamer gepresenteerd,er is tenslotte niets mis met het feit dat je je partner wel eens mag verwennen.Wel moet je natuurlijk oppassen voor gewenning, want het moet geen gewoonte gaan worden.Daarna was het wafels bakken geblazen,tenslotte hadden we gisteren de ingredieenten voor onze wafelmachine gescoord en nu wilde ik ze proeven ook.
Ze waren goed gelukt en dat geeft toch weer een extra demensie aan het ochtend gloren.Je krijgt er
echt zo’n Amerikaans gevoel bij en ik denk ook dat je het thuis veel minder lekker zult vinden.Daarna nog even onder de douche en de reacties op de weblog gelezen,de nodige spullen gepakt en op naar Tampa.
We zouden deze keer niet zoveel kilometers maken maar ik heb alvoor de tweede keer getankt.De brandstofprijs is ongeveer $ 1.90 de gallon.

Het was schitterend weer en het zonnetje heeft tot ’s avonds laat geschenen.

Buschgardens was ondanks dat het geen vakantietijd is behoorlijk druk bezocht.We hebben geen achtbanen gedaan en dan hou  je tijd over.Dus wat hebben we dan wel gedaan,nou we hebben een rondritje met een trein gemaakt en daarna een tour in een jeep en in vogelvlucht  met een kabelbaan over het park.

Verders veel gelopen en diverse dieren gespot etc. etc.We waren er om 1000 uur en om 1530 hielden we het voor gezien.Op naar Clearwater.Het hotel dat we via Priceline gewonnen hadden voor  slechts $ 40 zag er goed uit.We werden keurig ontvangen en met onze kamer was niets mis.
We krijgen zelfs morgen een ontbijt erbij.’s Avonds zijn we dus naar Clearwaterbeach geweest

Geweldig wat een mooi strand spierwit zand en het deed mij gelijk denken aan vroeger toen we thuis een kanarie hadden, dan deed mijn moeder ook van dat witte zand op de bodem van de kooi.
De zonsondergang was een enorm mooie belevenis.Hij was redelijk snel verdwenen,maar niet snel genoeg,zodat we nog wat foto’s hebben kunnen spotten.

Daarna hebben we lekker gegeten ik had spareribs en Paula had een Sirloinsteak.Morgen gaan we terug naar Kissimmee en gaan we eerst wat kustplaatsen bezoeken,oa willen we beginnen met Tarponsprings,het meest noordelijke plaatsje.
Daarna zakken we af naar het zuiden,om via Clearwater Beach, Indian Rocks Beach,Madeira Beach met the Johns Pass,Treasure eiland om in St.Pete Beachte eindigen.Daarna terug naar onze villa in Kissimmee

Vrijdag 20 Maart

Gisteren avond voor mijn doen heel vroeg gaan slapen, al om een uur of 11 lag ik in bed, ik had nog geprobeerd tv te kijken maar kon niets interessants vinden en we waren behoorlijk gesloopt van het geslenter door Bush Gardens en later door Clearwater Beach dus maar vroeg de oogjes toe. Ik ben echt in een soort coma gevallen, ik lag in bed en was onmiddellijk vertrokken totdat Jos me vanochtend tegen 8 uur wakker maakte. Gauw  onder de douche en naar het ontbijt waar ik me tegoed heb gedaan aan koffie, sinaasappelsap en twee bakjes yoghurt, die hamburgers op mijn nuchtere maag zag ik toch echt niet zo zitten.

Om 9.30 uur vertrokken naar ons eerste doel: Tarpon Springs, een Grieks dorpje wat ook echt Grieks aandoet, vooral al die Grieken (of in ieder geval leken ze erop) die je van alles probeerde aan te smeren, vooral de bootexcursies naar de dolfijnen of het sponsduiken. Wel leuk om al die sponsen te zien maar ik zou eigenlijk niet weten wat ik er mee moest doen dus hebben we die maar laten liggen. Na een klein uurtje door de haven en het centrum te hebben gewandeld (en nog twee t-shirts gescoord) weer richting auto en zetten we toch voort in zuidelijke richting

 

 

Bij Dunedin de weg genomen naar het Honymoon eiland, alleen al voor de naam moet je daar natuurlijk even heen, leuk om overheen te rijden en we zijn ook nog even gestopt bij wat stranden maar we hadden pech dat het vloed was dus weinig zand te zien en het bestond voornamelijk uit stenen en grote schelpen wat niet erg lekker liep op blote voeten dus maar geen poging gewaagd hier de zee in te gaan.

Wel even het zeewater gevoeld en gelijk besloten dat we ook de westkust van Florida niet de zee in zouden gaan, de badkleding kon achterin de kofferbak blijven liggen. Ook hier was het water veel te koud. Via nog meer kustplaatsjes, waar we af en toe even uitgestapt zijn en een kleine wandeling richting strand hebben gemaakt, aangekomen in Madeira Beach waar we de St. John Pass hebben gelopen, allemaal restaurantjes, barretjes, souvenirswinkels etc. Leuk om even te zien maar ook weer giga-toeristisch.

Daarna voor de laatste stop naar St. Pete’s Beach waar we uiteraard even gestopt zijn om een foto te maken van het Don Cesar Resort wat een beetje deed denken aan het Coronado hotel in San Diego.  

De kustweg op zich viel wel een beetje tegen omdat je rijdend op de weg geen strand of zee kon zien en je steeds je auto moest parkeren om een glimp op te kunnen vangen. Tussen de weg en het strand staan aaneensluitend appartementen en hotels, dit vonden we in plaatsen zoals Santa Monica en  Santa Barbara toch beter geregeld plus dat de hele weg open lag omdat ze die aan het herstellen waren maar toch leuk om dit even meegepikt te hebben.

Na 2 uur rijden  kwamen we weer in de villa aan, toch wel heel wat stukken in de file gestaan, vooral voor en rond Tampa en Jos heeft even 2 pizza’s gehaald bij de Walmart die we hier in de oven hebben gegooid.   Daarna nog even met Roland gebeld, zij hebben gisteren een shopdagje gehad en vandaag naar de Hollywood Studio’s geweest, wat ze een beetje tegen viel. Ik weet niet precies waarom maar dat horen we morgen wel. Ze komen hier om een uur of 3 en gaan dan samen wat inkopen doen voor de bbq en daarna richting Old Town Kissimmee, downtown Orlando (voor de oldtimers) of naar Downtown Disney. Toch wel een beetje vreemde Floridavakantie, ik heb Mickey nog niet gezien en denk ook niet dat dat gebeuren want dinsdag moeten wij alweer terug en hebben nog wat andere plannen. We hebben nog niet geshopt, wat we toch wel een dagje nog willen doen en waarschijnlijk willen we zondag naar Juniper Springs of Silver Springs, in ieder geval richting Ocala National Forest waar je kan kano-en (sorry ik krijg de ” niet boven de e op deze pc) tussen de alligators, nou dat wordt lachen als het net zo gaat als het paardrijden vorig jaar.

Onze motoriek kennende zullen we alleen maar rondjes blijven draaien en waarschijnlijk dus eindigen als een lekkere lunch voor de alligators want geheid dat die er lucht van krijgen dat we er niets van bakken. Dus mochten jullie na zondag niets meer van ons horen…………………………..

Zaterdag 21 Maart

Een heerlijk rustig dagje gehad, ’s avonds nog een prima bbq met Marloes en Roland , daarna naar Old Town Kissimmee geweest, wat kan er dan nog misgaan zou je zeggen, nou het eindigde heel bizar en onverwachts, omdat het nu al bijna half 2 in de nacht is en we na ons ” avontuur”  echt wel toe zijn aan onze nachtrust, moeten jullie nog even geduld hebben (hahahahaha) We houden het maar een beetje spannend.(dat was het voor ons tenslotte ook)

Zaterdag 21 Maart vervolg

Het is tien uur in de morgen en eigenlijk ben ik nog maar net op ,Paula is nog ver weg en daarom zal ik om jullie thuis niet langer in spanning te laten het verhaal van deze dag schrijven.Tenslotte is het einde van gisteren ook mijn schuld.Zoals gebruikelijk begon de dag met koffie en vers gebakken wafels.Zo tegen een uur of tien zijn we richting Walmart gegaan een superstore nog geen 500 meter van ons stulpje verwijderd.
Een ongekende luxe want vergeet je een boodschap dan ga je toch gewoon even terug.Tijdens het shoppen kwamen we Roland en Marlous tegen die verbaasd waren dat wij daar ook liepen omdat zij wel een half uur onder weg waren geweest en wij toch pas ‘smiddags bij de Walmart gezamenlijk inkopen zouden gaan doen.

 

 

Enfin we zijn elkaar uiteindelijk elkaar toch weer kwijt geraakt en met wat kleding voor Lisa en een nieuwe spijkerbroek voor mijzelf  terug gegaan naar onze villa.Daar ontdekte we ook nog een ander deel van het terrein een groot meer met een zandstrandje en een eilandje vol met allerlei soorten vogels erop.Ook nog heerlijk gezwommen in ons eigen zwembad en om 3 uur kwamen Roland en Marloes.Zij hadden alvast het toetje voor de avond meegenomen,appelstrudel,whippetcream(soort slagroom) en een soort caramel ijs het zag er allemaal zeer smakelijk uit.

 

Op naar de Walmart en daar hebben we wat hamburgers,steaks en wat worstjes gehaald.
De barbeque was gezellig en het eten smaakte voortreffelijk,lekker buiten en dat in maart tjonge tjonge wat een geluksvogels waren wij toch.

 

 

Roland had een temperatuurmeter meegenomen om de watertemperatuur van ons zwembad te meten omdat hun daar problemen mee hadden,de eerste paar dagen was het ijskoud geweest en nu ging het wel maar het hield niet over.Wij waren ook wel benieuwd want het verwarmen van een zwembad kost een hoop geld,dus wil je ook waar voor je geld.Er was een verschil gemeten, hun water was ongeveer 26 graden,wat Marloes aan de koude kant vond (koukleum) en ons bad meette 34.5 graden,wat misschien wel te warm is om op te frissen maar wel aangenaam om zo in te stappen.

 

Daarna de toetjes verorbert en toen op naar Old Town Kissemee.Wat een enorme drukte en waar laat je je auto.Roland was hem zo kwijt en ik had wat meer moeite.Toen ik de auto geparkeerd had zei een mevrouw dat je hem daar niet mocht plaatsen, dus reed ik lichtelijk geirriteerd weg en die zelfde mevrouw zei dat ik hem een klein stukje verder in het gras mocht zetten.Nou dat doe ik Nederland niet dus ook in Amerika vertoon je geen aso gedrag en ik zag een andere parkeerplek alwaar ik de auto parkeerde.Er stond wel een bordje bij dat dat alleen bedoeld was voor gasten van de Pizza Hut
maar ik was het zat de auto stond en daarmee uit .Paula zei nog dat mag niet hoor,nou jammer dan in het ergste geval krijg ik een bekeuring,alleen geloof ik er geen hout van dat ze dat allemaal in deze heksenketel gaan controleren.Dus op naar de show,geweldig wat een gekte en al die leuke en speciale oldtimers die aan je voorbij gaan,een belevenis op zich.Wij kijken elke zaterdagavond Paul de Leeuw zij rijden een rondje met hun oude auto de hele familie gaat mee.

 

 

 

 

Toen de  processesie  van auto’s voorbij was stortte we ons tussen het gepeupel en  hebben we nog gezellig  wat winkeltjes gekeken,Roland scoorde nog wat Amerikaanse nummerborden die hij bleek te verzamelen.ook zagen we een electrische stoel en als je in deze machine een dollar gooide voltrok zich een een waar vonnis.Marloes kreeg een ware lachkick en dit kan dan ook alleen maar hier in Amerika.

 

Daarna gingen wij terug naar de auto,tenslotte moesten we de volgend dag weer vroeg op.We namen afscheid van Roland en Marloes en ieder ging zijn eigen weg.De plaats waar de auto geparkeerd stond was eenvoudig terug te vinden.
Alleen de parkeerplaats was leeg,niks geen Ford Edge,Paniek in de tent,Paula zei maak je niet zo druk je hebt hem om de hoek gezet,maar ik wist eigenlijk wel zeker dat dat niet zo was.Dus ben ik als de bliksem achter Roland aan gerend,want hij had hopenlijk nog wel een auto en twee weten meer dan een samen uit dus ook samen thuis.Ik was nog net op tijd ze wilden net weg rijden.Roland bevestigde mijn vermoeden en had ondertussen ook begrepen dat we in een wegsleep gebied geparkeerd stonden.Ik ben de Pizza Hut in gegaan om te vragen waar mijn auto was gebleven en die mevrouw vertelde mij dat er buiten op de bordjes een telefoonnummer stond wat je kon bellen.Tja ik had natuurlijk geen telefoon  meegenomen,maar wederom was Roland de reddende engel en hij heeft toen dat nummer gebeld.Alleen wilde ze ook een nummer hebben om naar terug te bellen en dat mocht geen 06 nummer zijn.Dus weer naar de Pizza Hut en daar het hele verhaal weer uitgelegd en wij mochten hun nummer gebruiken.Na ongeveer een half uur werden wij terug gebeld en het bleek dat zij onze auto zo’n 22 mile verderop hadden gestald.Dus met z’n vieren in de Ford Mustang.tom tom aan en die heeft ons uiteindelijk dan ook keurig de weg gewezen.Oeps wat is dat nu,bestemming bereikt,een kale vlakte aarde donker,vast niet goed.Uiteindelijk zaten we wel in de buurt en hebben we het ook gevonden,alleen was het hek gesloten en was er niemand aanwezig..Er waren nog meer slachtoffers,dat maakte het wel weer wat gezelliger.Na ongeveer een half uur wachten kwam er eindelijk licht in de duisternis.Ze hadden nog een auto opgehaald en bleken er een hele bussines van te maken.Gewoon iemand verdekt opstellen en die geeft het dan door en dan halen  zij de auto weg.De boete viel mee alhoewel elke boete zonde van je geld is.

 

Ik had gerekend op zo’n $400.- en het werd uiteindelijk  $ 125.-contant af te rekenen  en hier hadden we rekening mee gehouden ,want onderweg zijn we nog even bij een flappentap gestopt.Dus uiteindelijk konden we naar huis.Een klein stukje verkeerd gereden maar toch op eigen kracht weer gevonden.

Vandaag geen krokodillen maar shoppen,volgens Paula hebben we nu nog $275 over omdat de boete slechts $ 125 was en geen $ 400 (vrouwenlogica)

Zondag 22 Maart

Als eerste wil ik jullie nogmaals bedanken voor de enorme belangstelling die we krijgen
Vandaag hebben wij noodgedwongen een rustig dagje in moeten voeren.Ik schrijf wederom het verhaal omdat Paula haar bril nergens meer kan vinden,dus die is ze gewoon kwijt.
Nadat wij voor ons doen laat op waren,Paula heeft het zelfs in bed tot half elf uitgehouden,
Hebben wij jullie wat spannende momenten bezorgd.Daarna eerst weer heerlijk gezwommen en
een bakkie gedaan,ons rustig aan aangekleed en op stap gegaan naar de premium outletshops.

 

 

Wat een waar gekkenhuis is het daar.Parkeerruimte is er nauwelijks en ik heb natuurlijk wel iets van mijn avontuur van Zaterdagavond over gehouden,dus uiteindelijk konden we hem nog in de parkeergarage kwijt.
Eerst de GAP zaak bezocht en daar het een en ander aangeschaft,

 

toen kwam Nike aan de beurt.Tja wat moet ik daar van zeggen,in een woord hectisch.Ik ging schoenen passen en was bijna mijn eigen schoenen kwijt.Maar uiteindelijk bij een later bezoek is het mij toch gelukt.Ook bij de Ecco store konden zij onze creditcard waarderen en ging Paula met twee paar sandalen aan de haal.Na diverse andere winkels overhoop te hebben gehaald,besloten we dan toch maar om te gaan lunchen.Het was tenslotte al half vier,dus op naar het foodcourt en daar hebben we lekker gegeten.

 

Om 5 uur gaat het daar op slot dus besloten wij maar om naar huis te gaan want de tijd die ons restte was niet zo groot.Onderweg tegenover de scrappstore van Jo-Ann staat een rijtje huizen waarvan wij vinden dat dit wij jullie dit niet mogen onthouden ,dus bij deze.

 

Op de terugweg en ja ik  weet het wel, even langs de Walmart en het wordt eentonig maar daar hebben wij een paar lekkere steaks gescoord.Dus voor de afwisseling maar weer eens gebarbequed.Ook nog de eendjes gevoerd,wij blijven tenslotte jong.

 

Later op de avond zijn we nog naar Downtown Disney geweest en morgen,over morgen doe ik geen uitspraken, maar het zal als alles goed gaat wel Ocala National Forest  worden.Opnaar de alligators.

Maandag 23 Maart

Vannacht hebben we slecht geslapen,alle indrukken van de afgelopen tijd beginnen hun tol te eisen.
We waren dus al vroeg op en bij de eerste blik naar buiten waren we gelijk in schock.Was dit Florida ,the Sunshine State,was dit Orlando? Het regende pijpenstelen,de lucht was zwaar bewolkt en de temperatuur haalde amper de 16 graden.Tja dit was even afzien en tergelijke tijd realiseerden wij ons dat dit toch wel wat roet in ons eten gooide.Dus even de weersverwachting van Ocala gecheckt en ook daar was het bewolkt.De hele dag in de villa blijven zagen we ook niet zitten en in de regen naar Kennedy Space Centre was ook geen optie,dus besloten wij dan toch maar voor Ocala National Forest te gaan,

in de hoop op dat het weer daar wel mee viel.Eerst moesten we nog een pakje posten op het postkantoor en lieten ons wederom door onze reisgenoot Tom verrassen.Natuurlijk wisten wij het zelf ook wel we reden weer eens verkeerd.Nou dan stellen we het zoeken naar het postkantoor maar even uit en gingen op weg naar het bos.
Slechts 121 kilometer maar daar draaien wij hier ons hand niet voor om.Onderweg kwamen wij een postkantoor bij toeval tegen en daarna om de vijfhonder meter weer een. (bij wijze van)
Ook hebben wij onderweg een kopje koffie bij Starbucks gescoord en dit was pas de eerste keer deze vakantie,eigenlijk niet te geloven.Ook nog een leuk verkeersbord gezien en dat kan ook alleen maar in Amerika ergens halverwege de snelweg.

 

In Ocala National Forest hebben wij bij een rangerstation wat informatie gekregen en na een paar mijl passeerde wij een visitorscentrum,maar dit was gesloten.Ook Juniper Springs stond op de planning maar was ook gesloten.Als het eenmaal mis gaat blijft het mis gaan.Het positieve was echter dat de zon weer was gaan schijnen en vol goede moed gingen wij naar Alexander Springs om daar het een en ander te gaan doen,alleen waar was de zon.We moesten entree betalen maar er was van alles te doen zoals varen met een kano,zwemmen lekker wandelen etc.
Nu zijn wij echter niet van gisteren en gaan niet zomaar entree betalen als we niet zeker weten dat dat niet voor niets is,dus kregen wij een korte bezoekerspas om even snel rond te kijken.Het was een drama er was niemand op een paar eekhoorns en vogels na.

 

 

 

Het weer was slecht het begon steeds harde te regenen en we hielden het snel voor gezien.
Terug naar huis eerst nog wat gegeten bij de Subway en wat boodschappen gedaan bij de Walmart.
Jammer maar helaas het was niet anders.in de villa aangekomen zijn we alvast maar begonnen met het pakken van de koffers.Daarna Roland en Marloes gebeld en deze uitgenodigd om samen met ons uit eten te gaan.Nou dit was weer als vanouds erg gezellig en we hebben het ons erg laten smaken bij The Outback steak house.

 

We waren alle vier in oze GAP sweater aangetreden zodat iedereen kon zien dat we elkaar hoorde.

 

 

 

Na afloop nog even langs de outlets gegaan,maar helaas deze waren gesloten.Dus hebben wij bij ons thuis nog even iets genuttigd en daarna afscheid van elkaar genomen.Morgen gaan we naar huis en hoe dat afloopt weet vooralsnog niemand, maar we zullen dit op zijn laatst donderdag aan deze weblog toevoegen.We gaan nu naar bed en morgen wordt nog een lange dag.

Dinsdag 24 Maart

Om 7.00 uur werden we wakker en eigenlijk wel uitgeslapen ook dus zijn we er maar uitgegaan, het meeste van het pakken hadden we al gedaan dus konden we rustig aan doen. We hoefden pas om een uur of 3 of het vliegveld te zijn dus even bedenken wat we nog gingen doen, we mochten nog de hele dag gebruik maken van de villa omdat er geen nieuwe huurders na ons zouden komen.
Geen idee eigenlijk wat de regels zijn omtrent de schoonmaak van de villa maar we hebben het beddengoed ook nog maar even gewassen, we hadden tijd zat.

 

 

Het weer was vandaag weer schitterend, dus dat van maandag was even een foutje denk ik en gelukkig was het om een uur of 3 weer droog dus toch nog een zonnige middag gehad.

Om 11.00 uur besloten we om nog maar even te shoppen voordat we weer naar Nederland moesten verkassen, we hadden tenslotte nog 2 weekendtassen meegenomen en daar zat haast nog niets in. We zijn naar Buena Vista outlets gereden en hebben ons daar zo onwijs asociaal gedragen wat shoppen betreft, we hadden zelfs wat moeite om alles kwijt te raken. T-shirt, vesten, polo’s, schoenen, sokken, sweaters etc. etc. waren echt niet veilig voor ons. We konden ons echt niet beheersen en de creditcard vond het allemaal wel best.
Om  2 uur zijn we er maar mee gestopt en hebben daar bij de foodcourt nog een sandwich gegeten, Jos eentje met chickensalade en ik met tonijn.

 

 

Daarna richting vliegveld want we hadden geen idee hoe lang het bij Alamo zou duren (uit ervaring weten we dat het niet lang duurt maar je weet het maar nooit)

 

Inderdaad waren we daar zo klaar en dan maar naar de balie van US Airways, er stond niemand voor ons dus de koffers waren we ook zo kwijt.

 

 

Nog even een Starbucks halen en zagen dat er gigantische rijen stonden voor de douane, wij moesten wel een andere rij hebben aan de andere kant van het vliegveld en erger dan dit kon niet leek ons, gelijk na de koffie richting douane gelopen en daar stond dus helemaal niemand behalve 5 douaniers die met smart op ons stonden te wachten, we hebben wel een geluk gehad deze vakantie wat de rijen aangaat.

 

 

 

 

Jos heeft nog even zitten internetten in ik ben een tijdschrift en een bakje salade gaan kopen en daarna konden we gelijk het vliegtuig in, keurig op tijd vertrokken. Het was niet echt een “frisse” vlucht, ik zat in het midden van een rij van 3, Jos rechts naast me en links zat een zeer onguur figuur die niet alleen gigantisch naar de zweet stonk maar ook nog eens de hele vlucht alle lucht die in zijn maag zat er van boven en van onder uit liet gaan, een maaltijd verorberde met veel gesmak en geknoei en een liter cola naar binnen werkte, waar hij zo’n uur over gedaan heeft, en bij elke slok ordinair zat te slurpen. Ik moet zeggen dat ik toch wel lichtelijk gexc3xafrriteerd was maar het vliegtuig was vol dus vragen om een andere plaats had ook geen zin.
Ineens stootte hij me aan dat hij er heel gauw langs moest want hij moest naar de toilet, als een gek rende hij het gangpad door en was binnen een half uur nog niet terug, vreemde zaak, net toen we besloten maar eens een steward daarover aan te spreken kwam hij weer terug en was de landing gelukkig al ingezet.
Tijdens de vlucht kregen we ook nog een sms’je van Roland dat ze net terug waren gekomen van Gatorland en het erg leuk hadden gevonden.
Ze willen ook nog 2 dagen naar Miami maar eerst de weersverwachting afwachten voordat ze een hotel gaan bespreken.

 

Keurig op tijd geland in Philadelphia en moesten denk ik wel een kilometer lopen (tenminste dat leek  zo) van gate C naar gate A en daar aangekomen konden we gelijk het vliegtuig in en ook daar vertrokken we keurig op tijd, de vlucht duurde iets meer dan 7 uur waarvan ik voor het eerst in mijn leven geslapen heb op een vlucht (zeker wel 2 uur dus dat was een primeur voor mij) Ook nog naar een film gekeken, the Express.
Uiteraard kwamen de chicken en pasta ook weer voorbij, ik heb de chicken besteld, niet om dat te eten maar omdat het chocoladecakeje er wel lekker uitzag en ik even wilde zien (of eigenlijk rechercheren wat die kip voorstelde) het was meer een soort rijstenpap met zwarte bonen, pepers en waarschijnlijk zat er ook wel kip doorheen maar die heb ik niet terug kunnen vinden, dus maar weer gauw het dekseltje dicht gedaan.

Om even over 9.00 uur geland en binnen 10 minuten hadden we de koffers, daarna naar de bus en richting smart parking en om 10.00 uur waren we thuis, waar de koffie al op ons stond te wachten.
Ook de terugvlucht ging dus van een leien dakje zonder ook maar ergens te hoeven wachten.

Om 12.00 uur ben ik nog maar even mijn bed ingekropen en om 16.00 uur wakker geworden, hopelijk kan ik vanavond gewoon op tijd slapen en word ik morgen fris en vrolijk wakker.

Conclusie van deze 10 dagen Florida:

US Airways is ons prima bevallen, eigenlijk hetzelfde als maatschappijen zoals United en Delta alleen kan je geen upgrade krijgen voor Economy plus want dat is er niet, de ruimte in Economy leek mij iets beter zelfs dan bij United Economy, het enige minpunt is het eten, dat kan je mensen echt niet voorzetten, dus gewoon een broodje zelf meenemen en dan is het probleem opgelost.

De Killervilla was geweldig, maar het was voor ons ook de eerste keer dus hebben geen vergelijkingsmateriaal, we vonden het heerlijk elke avond gewoon “thuis” te kunnen koken (nou ja bbq-en dan) en te slapen ipv in een hotel.

 

 

Het enige minpuntje was de telefoon, het was inclusief gratis bellen naar binnen- en buitenland maar de telefoon was waardeloos, ik heb een paar keer naar Nederland gebeld maar niemand kon mij verstaan terwijl ik wel alles kon verstaan, dat was dus zeer frustrerend voor de andere partij en voor mij ook natuurlijk.
Zelfs het bellen met Roland en Marloes ging met moeite, ze moesten hun tv of radio uitzetten anders konden ze ons niet horen.
Verder was het heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar.

De grootste test was natuurlijk het alleen thuis blijven van Lisa en Patrick en de conlusie: het is perfect gegaan, om de dag kookte ze en toen we thuis kwamen was alles keurig schoon en de wasmand leeg ;-), de koelkast gevuld, geen klachten van buren of politie en niet verslapen, dus nu weten we zeker dat we met een gerust hard de bloedjes van kinderen 😉 alleen thuis kunnen laten.

Iedereen nogmaal bedankt voor alle reacties en over drie maanden gaan we weer dus hopelijk zijn jullie dan weer allemaal massaal aanwezig.